Wanneer je een glutenallergie hebt kun je niet zomaar spontaan gaan eten. Ik bedoel je kunt wel ergens frieten gaan eten of rijst maar in de meeste gerechten zit altijd wel iets van gluten verwerkt. Toch wilde mijn zoon Siem (6 jaar) eens lekker buiten de deur pizza eten. Zoals iedereen doet even Google gebruiken en dan kom je toch ook al snel uit bij de Canadian Corner in Brunssum.
Gastvrij contact.
Dan toch maar eens bellen, aan de telefoon kreeg ik een jongedame die het een normale zaak vond dat ik aangaf dat ik een glutenvrije pizza wilde eten. Geen probleem meneer, zijn er nog andere wensen? Nee hoor we zien elkaar morgen. Om glutenvrij te eten moet je dus wel minimaal 1 dag vooraf reserveren.
Eenmaal in Brunssum aangekomen rij je voorbij de HQ AFCENT en herken je het restaurant al meteen aan zijn typische Canadese / Amerikaanse uitstraling.
Ontvangt en bediening
We waren wat aan de vroege kant maar dat mocht de pret niet drukken. Bij binnenkomst werden we gastvrij ontvangen door Donna die Siem en mij een mooi plekje gaf in het restaurant. Wat dan meteen opvalt is dat het niet zo ( op zijn Limburgs gezegd) hutje mutje vol staat. Het is een gemoedelijke, huiselijke sfeer en je kijkt niet meteen bij de buren op de tafel. Voor kleine kinderen is er een speelhoekje waar ze lekker hun gang kunnen gaan.
Wanneer je de menukaart in handen krijgt is er voldoende keuze, warme en koude voorgerechten, hoofdgerechten met vlees en vis, de burgers en uiteraard de pizza’s. Zeker om de laatste 2 staan ze bekend. Voor je gaat bestellen is het wel even goed om op je tafel te kijken. Er is ook een maand of seizoen aanbod. Het zou zonden zijn wanneer je die mis loopt. Donna zelf kwam de bestelling opnemen. Siem wilde graag nachos vooraf en zijn glutenvrije pizza met tonijn en mozzarella. Als ze bekend staan voor hun burgers en hun pizza dan hoef ik die niet. Nee ik wil dan liever eens kijken wat ze nog meer hebben en ze hun naam echt waar kunnen maken. ( zoals ze zelf zeggen het restaurant wierf al snel faam in de wijde omtrek). Je kunt zeker vragen wat je wensen zijn of waar je zin in hebt. Ze denken met je mee en geven je een goed advies.
De bestelling en het voorgerecht.
Ok, zelf gemaakte uiensoep en spareribs. Zeker die laatste zou een uitdaging worden aangezien ik al jaren geen meer gegeten heb en het varkensvlees zoveel mogelijk wil vermijden. We hoefde niet al te lang te wachten (en dat is fijn met kleine kinderen) voor we ons voorgerecht kregen. De nachos van Siem zagen er lekker uit en het kleine kereltje was er echt van aan het genieten. Niet van die overdreven porties waar je eigenlijk al meer dan genoeg aan hebt maar zeker ook niet te weinig. Voorzien van een paar lekkere dips. Dan de huisgemaakte uiensoep, ik heb er al zoveel geproefd en ook vaak echt zwaar teleurgesteld van tafel gegaan. Zo kreeg ik al eens uiensoep wat meer op een tomatensoep leek met een droge beschuit, heb ik een uiensoep gegeten waar geen enkele ui in zat en was de soep volgegooid met geraspte kaas. Tot slot een uiensoep die een bol mozzarella erin had zitten. Dus spannend wat mocht ik nu verwachten?
Een goedgevulde, smaakvolle, eigengemaakte en warme uiensoep stond voor me. Een eigen getrokken bouillon met rundvlees, uien die zo gesneden zijn dat ze ook in je mond passen. Voldoende kaas en een stukje brood/beschuit erop. Daarnaast een stukje volkoren brood met een flinke portie kruidenboter. Dat laatste had dan van mij minder mogen zijn maar deze soep voldoet echt aan de norm een gegratineerde uiensoep
Het hoofdgerecht valt van het bot.
Spannend, in een restaurant een glutenvrije pizza eten. Geloof me dat doe je niet overal. De meeste komen met een kant en klare bodem die dan net zo droog en hard is als karton. Toen de bediende met de pizza kwam had ik eigenlijk de ogen van Siem moeten filmen. Boh het leek net of hij Sinterklaas zag. Wat een pizza. Een lekkere krokante bodem, voldoende belegd met zijn tonijn en mozzarella en ook nog eens warm. “Papa dit is een top pizza” hij maakt dan ook een beweging met zijn duim omhoog.
Mijn spareribs tja wat moet je daar nu van verwachten. De laatste keer dat ik ze gegeten had was zeker al een jaar of 6 geleden. Nu krijg ik een maiskolf, een gepofte aardappel een hoopje sla en tot slot mijn spareribs op het bord. Eerst maar eens ruiken want de marinade die rook wat vreemd. De maiskolf was precies goed, je kunt je tanden erin zetten en het mais gaat er zo vanaf. De gepofte aardappel scoorde echt een dikke voldoende, mooi gegaard van binnen en zeker niet te veel boter/crème erin precies zo’n smaak in je mond die je lang blijft proeven. Dan toch ook de spareribs maar eens proberen. Wat was ik aangenaam verrast. Het vlees was mooi mals en gleed zo van het bot af, je proefde echt vlees en niet wat je vaker hebt met Spareribs te veel vet. De marinade die ik vreemd vond ruiken had een aparte smaak maar dat maakte het ook weer verrassend lekker. Zelfs toen we klaar waren met eten lag het wel bekende citroendoekje klaar voor mijn handen schoon te vegen. Spareribs eet je niet met mes en vork maar met de handen.
Goede doel, milieu bewust en betaalbaar.
Als ik eet wil ik graag water bij mijn eten. Canadian Corner is milieu bewust bezig want je krijgt speciaal ECO water wat van prima kwaliteit is en minder kost dan de flessen water die je normaal op tafel hebt staan. (plastic) flessen water kosten namelijk 0,25 liter olie en 3 liter water om te produceren. Van het ECO water niet. Canadian Corner doneert dan ook per fles ECO water 5 liter water aan het goede doel. Heb je dan nog eten over zoals Siem had (1 pizza punt) dan mag je het mee naar huis nemen. Ze gooien namelijk niks weg. De pizza en eventueel de salade gaan mee in een plastic bak (i.v.m. met de bodem en het door lekker) maar alle andere etenswaar gaan mee in een papieren ECO bakje van milieubewust papier.
Tot slot de rekening, met 2 personen lekker gegeten, genoten van een drankje en een goed gezette espresso (miste alleen het glaasje water ernaast) is het zeker betaalbaar. De pizza is iets duurder dan die van de eerst beste pizzeria maar je mag ze gezien de kwaliteit zeker niet met elkaar vergelijken.
Conclusie
Ik geef nooit punten maar kan het iedereen adviseren ik zal zeker nog een keer terug gaan om wat anders van de kaart te gaan proeven.