Een tijd geleden, stond ik om 10 uur in de ochtend op een sportveld. Ik bestelde in de drukke sportkantine een kop koffie, terwijl de sportkantinebeheerder bezig was met het bijvullen van de koeling. Er werden tientallen sportdrankjes bijgevuld, één sportdrank is van HET bekende merk, een mooi sportief flesje, lichtgevend van kleur en de halve liter (klopt dit halve liter) heeft ook als inhoud 24 suikerklontjes.

Ongezonde keuzes

In de amateursport, moet de winst voor een groot deel uit de omzet van de kantine gehaald worden. Wat er allemaal verkocht wordt , is niet altijd even gezond, maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid van de aankopen bij de ouders en niet bij de kinderen.

Naast me staat een moeder met 2 kinderen van een jaar of 9. Mag ik wat bestellen, vraagt ze aan de sportkantinebeheerder, ja hoor mevrouw, wat kan ik voor u doen. Ondertussen dronk ik rustig aan mijn koffie en luisterde aandachtig mee. De vrouw zei, doet u mij maar, 1 koffie, 2 cola, 1 tosti en 2 broodjes frikandel.

Mijn mond viel open, letterlijk en figuurlijk. Hoor ik dit nu goed, gaat deze vrouw dit nu echt bestellen, voor het sporten, zo vroeg in de ochtend??? De sportkantinebeheerder antwoordde, “mevrouw het frituurvet is nog niet aan,  wilt u misschien iets anders hebben?”. Nee, antwoord de vrouw ik wacht wel, maar maak er dan maar 2 tosti’s en 1 broodje frikandel van.

Ondertussen geniet ze van haar koffie, de kinderen staan met hun glas cola in hun handen naar buiten te kijken. De sportkantinebeheerder komt met de tosti’s aangelopen en de kinderen zetten er snel gretig hun tanden in. Mama wij moeten zo gaan sporten kom je dan ook kijken? Ja ik kom zo zegt de moeder.

Terwijl de kinderen weglopen, wacht de moeder nog op haar broodje frikandel.

Ik zet 2 stappen naar voren en zeg mevrouw mag ik u iets vragen, en stel me voor als sportvoedingscoach. Ja hoor wat wilt u weten antwoord de vrouw?

Ik vroeg me af waarom u de kinderen vlak voor aanvang van hun sportactiviteit vol propt met weinig energievol, slecht eten en drinken,  en een broodje frikandel is nu ook niet echt een gezond ontbijt.

Nou meneer dat zal ik u eens vertellen, dit zijn u zaken niet, ik geef mijn kinderen wat ze willen eten, en ik eet wat ik wil eten. Ik antwoord, daar heeft u groot gelijk in “maar u bent wel verantwoordelijk voor de gezondheid van uw kinderen.

De vrouw toonde haar emoties,  “ik weet het wel, maar we doen het niet” zegt ze. Ik zou er heel graag wat aan willen doen, maar het lukt me niet.  De kinderen willen het normale ontbijt niet meer eten en ze zijn bij hun vader gewend om alleen maar frisdrank te drinken.

Ondertussen kwam de  kantinebeheerder met het broodje frikandel aan en riep door de kantine “broodje frikandel, wie heeft er een broodje frikandel besteld?” het bleef angstvallig stil, zachtjes zei de vrouw, ik meneer, ik heb hem besteld maar doet u me maar liever een bruin broodje ham. Ik glimlach en zeg tegen de vrouw, uiteraard betaal ik dat broodje frikandel wel.

Ik heb vervolgens nog een half uur met de deze mevrouw staan praten en gesproken over gezond ontbijt en het geraffineerde suikerprobleem en de frisdranken. In de week erna heb ik op verzoek van de moeder met beide kinderen gesproken, en afgelopen week een berichtje ontvangen dat de kinderen weer goed aan het ontbijten zijn, het fris laten staan en alleen in het weekend 1 glaasje drinken. De moeder zelf is door de verandering, inmiddels 2 kg afgevallen en heeft meer energie gekregen.

Bovenstaand stukje is gebeurt tussen 10 augustus en 20 september dit jaar, op verzoek van de moeder worden de namen, de sportclub en de tak van sport weggelaten.