2 verschillende dingen maar beide doen ze pijn. Dat Roda JC gedegradeerd is zal niemand ontgaan zijn maar de manier waarop is natuurlijk niet goed. De opgaande lijn die een aantal weken geleden is ingezet leverde niet alleen doelpunten op maar er werd ook een aantal keren gewonnen.
Punten gepakt maar in de beslissende fase verliezen.
Het gat met de zo magische 15de plek was nog maar 3 punten. Nou dat was een aantal maanden geleden toch anders geweest. Winst tegen NAC, Vitesse, PEC en het punt tegen de kampioen PSV gaf de club en de toeschouwers weer hoop in lijfsbehoud. Jammer genoeg ging deze hoop met een nachtkaars uit. Het nietige Almere City, dat in hun club bestaan nog nooit hoger was geëindigd dan een 8ste plek in de competitie trok in 2 wedstrijden aan het langste eind en daarmee bezegelde ze ook het lot van Roda JC Kerkrade. Het komende voetbalseizoen in ieder geval een divisie lager voetballen en de wonden likken. Diepe wonden die zeker lang zichtbaar zullen zijn.
De beste stuurlui staan aan wal en dat zijn er erg veel
De meeste mensen hebben een uitgesproken mening, waardeloos voetbal, een coach die er niks van snapt een bestuur die er al helemaal geen raad mee weet. Zo maar wat kreten die je op het net terug kunt vinden. De meelopers zie je ook nu weer terugkomen. Dit zijn de zelfde personen die als het goed gaat roepen “kijk wat hebben we een mooie club en we gaan er weer helemaal voor” maar op het moment dat het niet goed gaat ze meteen ook weer een mening hebben. “wat een waardeloze club, klote selectie en een zoutzak van een trainer” Daar heb je dus helemaal niks aan. Want die zelfde mensen weten ook niet hoe je het moet oplossen. Ja knikkers en beterweters zijn er meer dan genoeg maar niemand die meteen 100% goed strijdplan aan komt. Uithuilen, schouders eronder, een plan van aanpak en 110% inzet tonen zal je in de eerste divisie in ieder geval meer opleveren dan het afgelopen seizoen.
De langverwachte derby die er het komende seizoen niet zal zijn.
Toch grappig dat iedereen altijd direct een mening heeft. Als we een dorp verder kijken dan heeft Fortuna het goed gedaan. Met een bescheiden selectie hebben ze toch promotie weten af te dwingen en zal voor het eerst in sinds 2002 de club uit Sittard weer op het hoogste niveau mogen acteren. De begroting gaat omhoog, ze komen op Fox Live en mogen zich meten met de sterkste ploegen uit de Eredivisie. Het zal dan toch een klein Roda JC tintje hebben want Sieb Dijkstra en Jorrit Smeets hebben een verleden bij de club in Kerkrade. Sterker nog Jorrit heeft de hele jeugd doorlopen bij Roda JC en was onderdeel van de selectie. Goed om te zien dat deze speler zich heeft ontwikkeld tot een van de basiskrachten van Fortuna. Ook voor deze ploeg geldt overleven in de eredivisie zal een kunst worden maar met de schouders eronder en de juiste inzet kun je ver komen.
Een 5 jarige met een uitgesproken mening.
Als je het dan hebt over uithuilen en doorgaan dan kun je aan alles denken maar heb je er wel eens aan gedacht hoe het voelt als je je als een 5 jarige met een schilmesje je in vinger snijdt? Waarschijnlijk niet. Toch gebeurde dit afgelopen week op een basisschool. De kinderen hadden allemaal aparte taakjes gekregen en vooraf werd goed uitgelegd dat het mesje scherp was en je dus ook moest uitkijken met je vingers. Ongelukjes zitten in een klein hoekje en was het dus wachten tot een 5 jarig jongetje zich in de vinger sneed. Niet zo maar een prikje maar een echte snee. Het bloed liep eruit en al snel was zijn snijplankje rood gekleurd. Als je nu zou verwachten dat het jongetje zou gaan huilen dan moet ik je teleurstellen.
Een pleistertje zal wel helpen
Mag ik een pleister was zijn vraag, ik heb me gesneden en wil graag mijn werk afmaken. Toch vroeg ik aan hem hoef je niet te huilen je was zo geschrokken. Nee hoor was zijn antwoord ik ben geen voetballer die huilen voor alles. Geef mij nu maar een pleister dan kan ik door. 5 jaar, 5 jaar en dan al zo’n uitgesproken mening over voetballers maar ook hoe hij zijn werk wilt doen. Met inzet en souplesse maakte hij zijn werk af. Om daarna trots tegen zijn ouders te zeggen “pap mam ik heb me gesneden maar ben gewoon doorgegaan zonder een traan te laten”
Tot slot
Nu snap ik best dat het verschil tussen degradatie met een BVO en het snijden in je vinger als kind 2 verschillende werelden zijn en dat er bij een BVO veel meer randzaken bij komen kijken dan bij een snee in je vinger. Toch is de kern het zelfde. Je kunt er lang bij stil blijven staan maar dat veranderd helemaal niets aan het resultaat. Je moet het oppakken, vooruit kijken en alles er aan doen om je doel te kunnen behalen. Of het nu promotie is of het afmaken van het snijden van de groenten.